Πέμπτη 3 Δεκεμβρίου 2015

Για το εγχείρημα διαδικτυακής διαπόμπευσης του Δ. Πατέλη

Για το εγχείρημα διαδικτυακής διαπόμπευσης του Δ. Πατέλη

Ανακοίνωση της οργανωτικής ομάδας των 10 απλών μαθημάτων Σύγχρονης Επαναστατικής Θεωρίας.

Το τελευταίο διάστημα μετά τη δημοσιοποίηση από κάποιους μαγνητοσκοπημένου αποσπάσματος από απάντηση σε ερώτηση που έγινε μετά από διάλεξη, στα πλαίσια των «10 απλών μαθημάτων Σύγχρονης Επαναστατικής Θεωρίας» του καθηγητή Δ. Πατέλη, προσχολιασμένου με τον τίτλο «Τρανσφοβική Ρητορική στο Μετσόβιο Πολυτεχνείο», προκλήθηκε ένα αδηφάγος κανιβαλισμός. Στο διαδίκτυο τα πράγματα πήραν φωτιά, το απόσπασμα από τη διάλεξη του καθηγητή διαδόθηκε συνοδευόμενο από χυδαία υβριστικά σχόλια και χαρακτηρισμούς σε Facebook, ιστότοπους, ηλεκτρονικές σελίδες ενημέρωσης και σε ιστοσελίδες φορέων, του κυβερνώντος κόμματος συμπεριλαμβανομένου.

Η συγκεκριμένη διάλεξη του Δ. Πατέλη αποτελεί το 4ο μέρος κύκλου μαθημάτων «Κλασσικός Μαρξισμός και Λογική της Ιστορίας». Το θέμα του 4ου μαθήματος είχε στο επίκεντρο τη σχέση ανθρώπου-φύσης, με έμφαση στο βιολογικό στο ανθρώπινο είδος, ως προϋπόθεση και όρο του κοινωνικού. Στην εισήγηση του ο Δ. Πατέλης, τόνισε εμφατικά ότι στη βαθμίδα αυτή της εν λόγω πραγμάτευσης, η μελέτη του βιολογικού στον άνθρωπο διεξάγεται μέσω της σκόπιμης αφαίρεσης από το κοινωνικό. Ο ίδιος τόνισε επίσης εμφατικά, ότι προ της ολοκλήρωσης της σφαιρικής νοητικής ανασύστασης της κοινωνικής ολότητας (ως προς τη δομή και την ιστορία της), τυχόν εμπειρικά παραδείγματα που θα παρατεθούν, εγκυμονούν κινδύνους για παρερμηνείες. Ιδιαίτερα μάλιστα, εάν δεν ληφθεί υπόψη η συγκεκριμένη διαλεκτική μεθοδολογική βάση στην οποία εδράζεται η όλη πραγμάτευση, η οποία έχει παρουσιαστεί ήδη στα προηγούμενα μαθήματα.

Το 4ο μάθημα διήρκεσε συνολικά 3,5 ώρες. Άρχισε με την κυρίως εισήγηση του καθηγητή και συνέχισε με τις ερωταποκρίσεις. Η αναφορά στο ζήτημα της αλλαγής φύλου δεν αφορούσε μέρος της κυρίως εισήγησης, αλλά προέκυψε ως ερώτημα από το κοινό. Η προσέγγιση του εν λόγω ζητήματος από τον καθηγητή, εκ των πραγμάτων, δεν μπορούσε να έχει τη μορφή μιας συστηματικής ανάλυσης. Τουναντίον, είχε το χαρακτήρα ακροθιγούς επισήμανσης κάποιων ζητημάτων και πλευρών εν συντομία, προς εμπλουτισμό του προβληματισμού μετά τα επόμενα μαθήματα. Επιπλέον, στα πλαίσια των ερωταποκρίσεων ενός μαθήματος, δεν καθίσταται εφικτή η ενδελεχής εξέταση του κάθε ξεχωριστού ζητήματος και ερωτήματος που τίθεται από το κοινό. Εκ των πραγμάτων, σε αυτά τα πλαίσια, η απάντηση και η προσέγγιση διάφορων ζητημάτων περιορίζεται στο επίπεδο αναλογιών, παραδειγμάτων και μερικών γενικεύσεων. Δεδομένου του συγκεκριμένου ερωτήματος, που αφορούσε -κατά τον ερωτώντα- τη χειραφετική λειτουργία χειρουργικών επεμβάσεων αλλαγής φύλου, ο Δ. Πατέλης επιχείρησε να περιγράψει πλευρές του συγκεκριμένου ζητήματος, από τη σκοπιά της συσχέτισής του με τη σύγχρονη κεφαλαιοκρατία, με τα προβλήματα της αλλοτρίωσης και μερικές τάσεις αντίστροφης επενέργειας στο βιολογικό πυρήνα της οικογένειας, μέσω ποικίλων ειδών και επιπέδων διαμεσολαβήσεων (οικονομικών, ιδεολογικών κ.ο.κ.) που προκύπτουν στο γίνεσθαι της ανθρωπότητας. Επιπλέον, η συνολική τοποθέτηση του καθηγητή δεν είχε τη μορφή ηθικοπολιτικής κριτικής επί του ζητήματος (η ηθική ως μορφή κοινωνικής συνείδησης εντάσσεται στο 6ο από τα 10 μαθήματα της σειράς). Τουναντίον, είχε τη μορφή διατύπωσης λογικών προβληματισμών και ερωτημάτων. Εδώ φυσικά δεν ισχυριζόμαστε ότι η λογική ανάπτυξη ενός θέματος είναι άσχετη με (και παντελώς αδιάφορη προς) τις αντίστοιχες ηθικοπολιτικές κρίσεις. Θεωρούμε ωστόσο, ότι δεν μπορούμε να προβούμε σε διαπίστωση περί της ηθικοπολιτικής στάσης ενός ανθρώπου από την αποσπασματική και περιγραφική απάντηση σε ερώτηση εντός ολίγων λεπτών στα προαναφερθέντα πλαίσια. Θα πρέπει εδώ να προσθέσουμε, ότι τα παραπάνω μαθήματα οργανώνονται από τον Όμιλο Επαναστατικής Θεωρίας, με κύριο σκοπό, όχι την ιδεολογική κατήχηση, αλλά μιαν ευσύνοπτη παρουσίαση της εν λόγω θεωρίας και μεθοδολογίας, ιδεών και προβληματισμών, με σκοπό την πρόκληση θεωρητικού και ερευνητικού ενδιαφέροντος.

Η αποκοπή του εν λόγω αποσπάσματος από το γενικότερο συγκείμενο και η ταχεία διάδοση του με τους συνοδευόμενους υβριστικούς χαρακτηρισμούς περί δήθεν «τρανσφοβικού, ακροδεξιού, ρατσιστή, ομοφοβικού» κ.ά., δεν αποτελεί τυχαίο γεγονός, αλλά στοχευμένη επίθεση, που προσβλέπει στη σπίλωση, στην κατασυκοφάντηση και στην πλήρη απαξίωση, τόσο της προσωπικότητας και του ήθους του Δ. Πατέλη, της αγωνιστικής και κινηματικής του δραστηριότητας, της μαρξιστικής θεωρητικής παράδοσης που ο ίδιος πρεσβεύει όσο και των Ομίλων Επαναστατικής Θεωρίας και της Διεθνούς Σχολής «Η Λογική της Ιστορίας». Σε αυτά τα πλαίσια και σε διάρκεια ολίγων ωρών, ο Δ. Πατέλης, δίχως να έχει προβεί σε διατύπωση ηθικοπολιτικής στάσης απέναντι στο φαινόμενο της αλλαγής φύλου, βρέθηκε κατηγορούμενος (αν όχι εκ προοιμίου στιγματισμένος κατάδικος) σε ιδιότυπο διαδικτυακό δικαστήριο που στήθηκε και πήρε τελικά τη μορφή μεσημεριανού ξεκατινιάσματος, με τον κάθε αυτόκλητο «δικαστή» να προτείνει τη δική του καταδικαστική ετυμηγορία εκ του προχείρου.

Η ανάγνωση, πρόσληψη, διακίνηση και επίδραση του συγκεκριμένου οπτικοακουστικού αποσπάσματος, λειτούργησε κυρίως στη βάση εξαρτημένων αντανακλαστικών, ταμπού, στερεοτύπων-αρχετύπων και συμβόλων. Η μεθόδευση τήρησε όλους τους κανόνες της προπαγάνδας: τίτλος - εκ προοιμίου σχολιασμός, ώστε η πρόσληψη να είναι προκατειλημμένη, και να αντιλαμβάνεται ό,τι λέγεται στο απόσπασμα ως επιβεβαίωση της προαναγγελθείσης ετυμηγορίας του τίτλου κ.ο.κ. Η διατύπωση και μόνο συσχετίσεων του φαινομένου της αλλαγής φύλλου με την κερδοφορία του κεφαλαίου, τα ιμπεριαλιστικά κέντρα και με το ζήτημα της αλλοτρίωσης και της προσωπικότητας, πυροδότησε μιαν έξαρση οργής και μίσους απέναντι στο πρόσωπο του Δ. Πατέλη και παρουσιάστηκε ως δήθεν εκδήλωση εκ μέρους του ομοφοβικής στάσης! Αρκούσαν λοιπόν κάποιες λέξεις κλειδιά και η συμβολική τους δύναμη για να μεταγράψουν και να μεταφράσουν την πρόθεση ανοίγματος μιας γενικότερης επιστημονικής προβληματικής από τον Δ. Πατέλη σε παραληρηματικό εχθρικό κήρυγμα και να μετατρέψουν τον ίδιο σε φαντασιακό εχθρό ορισμένου κοινού. Σαν να ήταν κάποιοι έτοιμοι από καιρό! Η όλη εκστρατεία κινήθηκε στο κανιβαλικό πνεύμα του φθηνού εντυπωσιασμού των αδηφάγων Μ.Μ.Ε., που είναι η άλλη πλευρά της ρουτίνας και του βαθέως κομφορμισμού. Αυτοί που υποστηρίζουν με περισσή σπουδή την ανεκτικότητα απέναντι στην ετερότητα, σπεύδουν εδώ να ασκήσουν αναφανδόν συμβολική βία (ενώ υποθάλπουν ακόμα και την άσκηση σωματικής βίας) απέναντι σε ένα πρόσωπο, και μόνον επειδή τολμά να διατυπώνει άποψη διαφορετική από τη δική τους! Στο όνομα της κριτικής του «κηρύγματος του μίσους» ενάντια στην ομοφοβία, εκφράζουν απύθμενο μίσος και ωθούν στην εξόντωση αυτών που δε συμφωνούν με τη δική τους φονταμενταλιστική λατρεία της ετερότητας. Όπως σε προηγούμενη φάση είχε στοχοποιηθεί από όλες τις δυνάμεις που επιχείρησαν την υπονόμευση του δημόσιου πανεπιστημίου, τώρα στοχοποιείται από «προοδευτικούς», «αριστερούς» υποστηρικτές των πολιτικών «ετερότητας», που δεν διστάζουν να προτρέπουν για λήψη μέτρων εναντίον του από το Πανεπιστήμιο και τις αρμόδιες αρχές! Με αλλά λόγια, οι εν λόγω δυνάμεις αναλαμβάνουν να ολοκληρώσουν την προηγούμενη δίωξη εναντίον του Δ.Πατέλη. Άλλωστε τόσο η αποδόμηση του δημόσιου πανεπιστημίου όσο και οι πολιτικές της απόλυτης (ή ολικής) φετιχοποίησης και εμπορευματοποίησης της όποιας «ετερότητας» αποτελούν εκφάνσεις του νεοφιλελευθερισμού. Είναι εντυπωσιακό, αλλά απολύτως αναμενόμενο ότι κάποιες δυνάμεις της «Αριστεράς» (των πιο διαφορετικών αποχρώσεων) προσχωρούν με απίστευτη ευκολία στην υστερική ρητορική των media υπό την επήρεια της εργαλειακής λογικής της κυρίαρχης “political correctness”. Ο έκδηλος ετεροπροσδιορισμός της πολιτικής αυτών των «αριστερών» δυνάμεων από την τρέχουσα μόδα και τον λόγο που διαπερνά τα Μ.Μ.Ε., αποτελεί έκφραση βαθιάς παρακμής και παντελούς απουσίας επαναστατικής θεωρίας και προοπτικής. Ο μεταμοντέρνος χυλός γίνεται η βάση της ευρύτατης συναίνεσης πρωτεργατών και συνοδοιπόρων αυτής της επίθεσης: από τον φασίζοντα νεοφιλελευθερισμό και την κυβερνώσα «αριστερά» - υπηρέτη του καθεστώτος αποικίας χρέους, μέχρι τον “αντικαπιταλισμό” ορισμένου τύπου μεταμοντέρνας εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς.

Όλοι αυτοί που έσπευσαν ταχέως να αναγγείλουν την καταδικαστική ετυμηγορία τους για τον Δ. Πατέλη, καλώντας σε λιθοβολισμό του, να μας πουν: από πότε έπαψε η επιστήμη να διερωτάται και να θέτει προβληματισμούς κατά την ολόπλευρη εξέταση του αντικειμένου της; Ποιοι είναι αυτοί που θέτουν όρια και πλαίσια στους προβληματισμούς που θέτει ο κάθε ερευνητής; Υπάρχουν άραγε απαγορευμένα θέματα ή ταμπού για την επιστημονική έρευνα; Η ιστορία των επιστημονικών ερευνών διδάσκει ότι, τις περισσότερες φορές, η αδυναμία λύσης ενός προβλήματος είναι η αδυναμία να το σκεφτούμε εκτός των καθιερωμένων και ενίοτε παγιωμένων πλαισίων του. Από πότε το άνοιγμα της προβληματικής της αλλοτρίωσης και η συσχέτιση της με διάφορα κοινωνικά φαινόμενα καθιστά «ρατσιστή» τον ερευνητή;

Η εξάλειψη των διακρίσεων δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο με την επιδίωξη εξαφάνισης κάποιων φορέων της, αλλά και με την συνακόλουθη εξάλειψη εκείνου του φόβου και του άγχους της (ρατσιστικής, ομοφοβικής κ.ο.κ.) διάκρισης που διακατέχει ενίοτε τα υποκείμενα και τα οδηγεί σε πολλές περιπτώσεις να βλέπουν ενώπιον τους φανταστικούς εχθρούς. Για όσες/-ους συμμετέχουν στη δράση των Ομίλων Επαναστατικής Θεωρίας, όρος εκ των ων ουκ άνευ και στάση ζωής μας είναι ο σεβασμός στην προσωπικότητα κάθε ανθρώπινου όντος, ιδιαίτερα κάθε καταπιεσμένου, κάθε θύματος διακρίσεων και ο αγώνας εναντίον κάθε μορφής εκμετάλλευσης, διακρίσεων και καταπίεσης. Για τους μαρξιστές-κομμουνιστές το ζήτημα των διακρίσεων δεν εξαντλείται στην διεκδίκηση και απόκτηση ίσων δικαιωμάτων από όλα τα μέλη της κοινωνίας, αλλά επεκτείνεται και στο ζήτημα της ουσιαστικής αλληλεπίδρασης μεταξύ των ανθρώπων, πέραν των κατηγοριών του φύλου, του χρώματος, της ταυτότητας κ.α., εμβαθύνει στον αγώνα για την ολόπλευρη ανάπτυξη της προσωπικότητας κάθε ανθρώπινου όντος, για την πραγματική ενοποίηση της ανθρωπότητας.

Η επίθεση μίσους προς τον Δ. Πατέλη καταδεικνύει ακόμη ένα σοβαρό ζήτημα: η άκριτη μαζική λήψη, χρήση και διακίνηση πληροφορίας διαμέσου του διαδικτύου, δημιουργεί κινδύνους στο επίπεδο των κρίσεων και των συμπερασμάτων, στην όλη διανοητική δραστηριότητα των ανθρώπων. Ο αποσπασματικός, επιφανειακός και κωδικοποιημένος τρόπος με τον οποίο λαμβάνεται η πληροφορία και η άκριτη αφομοίωση της, μπορεί να οδηγήσει σε λάθος συμπεράσματα, αλλά και να γίνει εργαλείο επιβολής και χειραγώγησης από συγκεκριμένους κύκλους συμφερόντων. Ανέτρεξε κανείς από τους κατήγορους στο επιστημονικό, διδακτικό και ερευνητικό έργο του Δ. Πατέλη; Γνωρίζει κανείς το αγωνιστικό και κινηματικό παρελθόν του, το οποίο συνοδεύεται από διώξεις λόγω της επαναστατικής του δράσης; Έχει μήπως υπάρξει ποτέ στα πλαίσια της ακαδημαϊκής του πορείας επί δυόμισι δεκαετίες η παραμικρή νύξη για αυταρχική συμπεριφορά, διακρίσεις ή ρατσισμό;

Η όλη μεθόδευση είναι ενδεικτική τόσο της εργαλειακής και εκλεκτικιστικής σχέσης με τη θεωρία όσο και της ηθικής ορισμένων κύκλων της αριστεράς και της διανόησης. Κάποιοι δείχνουν να προτιμούν τις διαδικτυακές προγραφές, και τις συκοφαντίες από τον ευθύ, ειλικρινή και επιστημονικό-ορθολογικό διάλογο. Άλλωστε, αυτοί έχουν προ πολλού υποκαταστήσει την επαναστατική θεωρία με μεταμοντέρνες ψευδοθεωρίες του συρμού. Είναι πρωτοφανές ένας θεωρητικός όμιλος να μπαίνει στο στόχαστρο ομάδων και κομμάτων. Ερωτώνται αυτά τα όργανα: ποιος όρισε τα κομματικά τους ιερατεία σε ρόλο κριτών της επιστημονικής μεθοδολογίας και αλήθειας; Πέραν της επίθεσης που δέχθηκε ο Δ. Πατέλης από ανθρώπους που δεν γνώριζαν την μέχρι τώρα πορεία του, δέχθηκε και την επίθεση ανθρώπων που γνωρίζουν λίγο πολύ την πορεία του στον χώρο της αριστεράς. Με τη μεθοδευμένη διαδικτυακή διαπόμπευσή του, κάποιοι έκριναν ότι βρήκαν ευκαιρία να εξοφλήσουν τους λογαριασμούς τους με την “ενοχλητική” θεωρία και την όλη μετωπική πολιτική στάση του. Να τον μετατρέψουν παρελκυστικά σε αποδιοπομπαίο τράγο, πουλώντας ανέξοδα «δημοκρατική ευαισθησία», ενώ ξεπουλούν τη χώρα και το λαό ως κυβέρνηση. Άλλοι πάλι, με την αγωνία του πολιτικού προσεταιρισμού του κοινού των LGBTQ (που αναγορεύονται πλέον σε κομβικό στοιχείο της ταυτότητάς τους), φοβούμενοι μην τους αγγίξει η ρετσινιά από τη διαπόμπευση, έσπευσαν να ξορκίσουν τον Πατέλη και την επαναστατική θεωρία που αυτός πρεσβεύει. Διαφωνίες στην αριστερά πάντα υπήρχαν και υπάρχουν, τόσο σε θεωρητικά όσο και σε άμεσα πολιτικά ζητήματα. Το να σπιλώνουμε όμως το ήθος ανθρώπων, που με προσωπικό κόστος και με αυτοθυσία έχουν συνεισφέρει στο κίνημα είναι ντροπή για την αριστερά. Είναι άλλο πράγμα η θεωρητική διαφωνία, η αντιπαράθεση και η διαφοροποίηση και άλλο πράγμα η υπονόμευση και η συμμετοχή στο παραληρηματικό μίσος.


Καλούμε όσες/-ους ενδιαφέρονται για τη σύγχρονη επαναστατική θεωρία να συμμετάσχουν στη δράση μας. http://www.omilos.tuc.gr/

Τρίτη 1 Δεκεμβρίου 2015

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΙΣ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΙΣ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ
Συνάδελφοι,
Στις 6, 7, 8 Δεκέμβρη διεξάγονται οι εκλογές στο σωματείο μας. Η συγκυρία μέσα στις οποίες πραγματοποιούνται είναι κρίσιμη τόσο για τους εργαζόμενους τεχνικούς, όσο φυσικά για όλο το λαό και την ίδια τη χώρα.
Το νέο σκληρό μνημόνιο από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ συνεχίζει τα μέτρα των προηγούμενων, βαθαίνει τη φτωχοποίηση του εργαζομένου λαού, δυναμώνει την εξάρτηση της χώρας και παγιώνει τη σκληρή επιτροπεία από το κουαρτέτο των δανειστών (ΕΕ ,ΕΚΤ ,ΕΜΣ, ΔΝΤ). Υπό το πρίσμα των ανωτέρω και με αυτά τα νέα στοιχεία («πρώτη φορά αριστερά» = τρίτο μνημόνιο) η ευθύνη της άρχουσας τάξης και των κομμάτων της όλων των δυνάμεων του ευρωμονόδρομου για την κατάντια της χώρας, την χρεοκοπία της και τη διάλυση του παραγωγικού της ιστού παραμένει και είναι καταφανέστατη. Το ευρωπαϊκό όραμα της ντόπιας ολιγαρχίας έχει καταρρεύσει και κρατιέται μόνο με την τρομοκρατία και την εξαγορά ορισμένων στρωμάτων, ότι «αν φύγουμε από το μαντρί θα καταστραφούμε», «δεν υπάρχει εναλλακτική στο σήμερα παρά μόνο η καταστροφή», «θα χάσουμε τα ΕΣΠΑ και τις επιδοτήσεις», «θα πεινάσουμε» κλπ.
Η κατάσταση στο χώρο μας δεν είναι καλύτερη. Τρομακτική ανεργία και μετανάστευση, βάθεμα της ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων, απουσία συλλογικής σύμβασης, επαναφορά στις υπέρογκες εισφορές και μάλιστα αναδρομικά, που αδυνατούν να πληρώσουν δεκάδες χιλιάδες συνάδελφοι, καταλήστευση των αποθεματικών του ταμείου για την ανακεφαλαιοποίηση της τράπεζας Αττικής, πλήρης ανατροπή κάθε κοινωνικοασφαλιστικού κεκτημένου, άγρια φορομπηξία ιδιαίτερα στους μισθωτούς με μπλοκάκι, έναντι ή απληρωσιά, απολύσεις, τρομοκρατία.
Συνάδελφοι, είναι προφανές ότι η θετική δράση του σωματείου και της πλειοψηφίας του, της Αριστερής Πρωτοβουλίας δηλαδή (παρά τις όποιες αδυναμίες), η αντιεργοδοτική και αντί ΕΕ κατεύθυνση, οι μάχες που δίνει σε χώρους δουλειάς και ενάντια στη συνδικαλιστική γραφειοκρατία της φιλοεργοδοτικής πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, δεν είναι αρκετή για να αντιστρέψει την κατάσταση. Είναι φυσικά απολύτως απαραίτητες και τις εκτιμούμε θετικά (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν διατηρούμε την κριτική μας αντίληψη). Όπως έδειξε η πείρα, ούτε ο δρόμος της συνδικαλιστικής συγκρότησης με συντονιστικά σωματείων μπορεί από μόνος του να ανατρέψει την επίθεση και να ανασυγκροτήσει το εργατικό-λαϊκό κίνημα την αναγκαιότητα της οποίας φραστικά αναγνωρίζουν όλες οι δυνάμεις που δρουν στο σωματείο. Αντιθέτως, οι μνημονιακές πολιτικές προχωράνε ακάθεκτες και στο χώρο μας (όλοι όσοι δουλεύουμε ξέρουμε πως μετά τη ψήφιση του κάθε μνημονίου οι συνθήκες εργασίας χειροτερεύουν σε όλα τα επίπεδα). Το ποιος φταίει για τη μέχρι σήμερα πορεία είναι σημαντικό ζήτημα αλλά δεν είναι της στιγμής. Αυτό που είναι γεγονός είναι ότι όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι κατανοούμε πως η λύση των ζωτικών μας προβλημάτων απαιτεί πολιτική διέξοδο και με τη σειρά του αυτό απαιτεί κατ’ αρχήν κεντρικό πολιτικό μέτωπο που θα εξελιχτεί σε κοινωνικό-πολιτικό και θα προβάλλει μια άμεση συνεκτική πολιτική προγραμματική πρόταση διεξόδου από τη κρίση και θα προωθεί μέτρα για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών σε βάρος του μεγάλου κεφαλαίου και των πολυεθνικών με επίκεντρο την αποδέσμευση από την ΕΕ και την ευρωζώνη· μέτωπο που θα μπορεί να συγκεντρώσει λαϊκή πλειοψηφία χωρίς να θέτει αυστηρά ιδεολογικά κριτήρια. Θεωρούμε ότι αυτό είναι απαραίτητη προϋπόθεση, αφενός μεν για την ανασυγκρότηση του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος σε ταξική κατεύθυνση, αφετέρου δε για τη μαζικοποίηση των σωματείων, έτσι ώστε αυτά να διαδραματίσουν το σύγχρονο ρόλο τους, να αποτελέσουν σύγχρονα σχολεία μαζικού ταξικού αγώνα και να ξεπεράσουν την κρίση που δεν αφήνει ανεπηρέαστο ούτε το σωματείο μας. Υπηρετώντας αυτή τη κατεύθυνση οι υπογράφοντες την ανακοίνωση θα συνεχίσουμε να παλεύουμε μαζί με το σωματείο μας στους χώρους δουλειάς και στους δρόμους με όλες τις μορφές πάλης μαζί με όλους τους συναδέλφους, ανεξαρτήτως διαφορών για όλα τα προβλήματα που προκαλεί η μνημονιακή πολιτική και η εργοδοτική επίθεση, επιζητώντας ακόμα και την πιο μικρή νίκη και κατάκτηση.
Με βάση αυτά δηλώνουμε ότι στις επικείμενες εκλογές του σωματείου θα στηρίξουμε την Αριστερή Πρωτοβουλία Τεχνικών, αφού θεωρούμε ότι ως παράταξη και ως πλειοψηφία στο σωματείο το κράτησε σε ταξική κατεύθυνση παρά τις όποιες ελλείψεις ενώ ταυτόχρονα προσπάθησε έστω και αν ορισμένες φορές αυτό γινόταν με στρεβλό τρόπο να συνδυάσει τα ειδικά αιτήματα του κλάδου (και τα γενικότερα εργατικά) με ριζοσπαστικά πολιτικά αιτήματα σε αντιιμπεριαλιστική αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση (αποδέσμευση από ΕΕ και ευρώ, στάση πληρωμών –διαγραφή του χρέους, εθνικοποίησης τραπεζών και στρατηγικών τομέων) χωρίς να θέτει ως προϋπόθεση τη συμφωνία με το σοσιαλισμό-κομμουνισμό. Επίσης διαπιστώσαμε ότι πληροί σε μεγάλο βαθμό ένα βασικό κριτήριο για μας, που είναι η δημοκρατική λειτουργία.
Τέλος, εμείς από την πλευρά μας προσβλέποντας σε μια μελλοντική ευρύτερη συνεργασία και αμοιβαία συντροφική αλληλεγγύη, θεωρούμε την παρούσα στήριξη μια «μετωπική» κίνηση, με την οποία παραμερίζουμε τις όποιες διαφωνίες μας σε θεωρητικό επίπεδο, και για αυτό το λόγο καλούμε τα μέλη και τα στελέχη της Αριστερής Πρωτοβουλίας να μην μείνουν μόνο στη συνδικαλιστική συσπείρωση αλλά να πάρουν και τις ευθύνες που τους αναλογούν και στο πολιτικό επίπεδο.
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΑΠΕΡΓΙΑΚΕΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΣΤΗΣ 3ης ΔΕΚΕΜΒΡΗ
Τα υπογράφοντα μέλη του σωματείου:
1) Παντελής Βασιλείου, Αθήνα, Χημικός Μηχανικός
2) Ξενοφών Μπακούρας, Αθήνα, Μηχανικός Περιβάλλοντος
3) Γιούλη Βλάχου, Μηχανικός Υπολογιστών, Χανιά
4) Νίκος Γεωργαντώνης, Μηχανικός Υπολογιστών, Χανιά
5) Κωνσταντίνος Τσάκωνας, Μηχανικός Υπολογιστών, Αθήνα
6) Νίκος Σωτηρέλης, Μηχανικός Περιβάλλοντος, Χανιά
7) Κώστας Γιάννης, Μηχανικός Παραγωγής και Διοίκησης, Χανιά
8) Χριστίνα Μπαλωμενάκη, Αρχιτέκτων Μηχανικός, Χανιά
9) Αλίκη Κόκα, Μηχανικός Περιβάλλοντος, Χανιά